ronDOM in het groen

september 27, 2012

word vervolgd op

Filed under: The art of amazement, de kunst van de verwondering — avddung @ 5:45 pm

http://rondominhetgroenbis.wordpress.com/

september 26, 2012

Beweging.

Filed under: levensfilosofie — avddung @ 6:01 pm

Alles stroomt, panta rei.

Ik ben in de overgangsfase.

Ik blijf nog even leven.

En ook hier blijf ik nog aanwezig.

Ze zeiden (wordpress) je account is op. Ga maar betalen met je creditcard.

Nu heb ik gewoon helemaal geen creditcard.

Maar er is ooit, wel eens iemand, hier bij mij thuis, langs geweest met een creditcard.

Die heeft me toen, bij wordpress,  verlengd.

Daarna heeft WordPress me een kadootje gegeven: hier nog 10 gb vrij erbij.

Weet je ik kan het allemaal niet meer volgen.

Ik doe gewoon mijn ding, ademen, doorgaan met ademen.

Kijken, me verwonderen, daar verslag van uit brengen.

Ja, dat is gewoon mijn ding, de kunst van de verwondering.

september 25, 2012

Zekerheid.

Filed under: levensfilosofie — avddung @ 5:55 pm

Heden middag zwem ik nog rond in onzekerheid:Maar………………………………….

Maar………………………………………..vanavond weet ik het:

IK,  IK HEB, HEB GEEN, IK HEB GEEN, IK HERHAAL, IK,  IK HEB, HEB  GEEN, IK HEB GEEN  KANKER;  GEEN KANKER VOOR MIJ, NIET  VOOR MIJ VANDAAG, NIET VOOR  MIJ, GEEN KANKER VOOR MIJ.

Yes, NO CANCER for me .

september 24, 2012

Wat gaat morgen brengen?

Filed under: levensfilosofie — avddung @ 7:27 pm

Morgen in de namiddag ga ik gebeld worden door het hospitaal, met de uitslag van de onderzoeken.

Springt er een monster uit de kast? 

 

Of pleng ik een traantje van opluchting?

september 23, 2012

zwart……

Filed under: Herfstvaria, levensfilosofie — Tags: , — avddung @ 6:42 pm

………..is geen kleur.

Zwart absorbeert het licht.

De equinox, waar de dag gelijk is aan de nacht, is gepasseerd.

De donkere tijden gaan komen.

Ik loop een beetje voor de troepen uit.

Sinds mijn narcose, in that bloody hospital, waar ze me als een ding behandelde, vergaten dat ik een mens ben, ben ik een beetje in een donker gat gevallen.

De omgeploegde zwart glinsterende klei.

De flonkerende zwarte bessen.

Ja, ik voel me een beetje zwartgallig.

september 19, 2012

Het gouden kalf……..

Filed under: cultuur — avddung @ 3:48 pm

………arriveert bij de Stadsschouwburg.

Het is wel grappig, dat heb ik toch al eerder meegemaakt.

Maar ja, een bezoek aan de schouwburg, noem ik ook altijd een thuiswedstrijd.

 

 

 

En Ja, IS DIT MIJN LAATSTE POST HIER ?  

 

Niet getreurd: je kunt mij vinden op:      http://rondominhetgroenbis.wordpress.com/

september 18, 2012

Tja, wat…………

Filed under: De vruchten van de herfst — Tags: — avddung @ 6:38 pm

………… stelt dit nu weer voor?

Ik ben al een beetje bezig met afscheid nemen.

Ik heb mijn cookies uitgeschakeld.

Jullie schakelen ook steeds meer je cookies uit.

Ik weet niet meer wat jullie leuk vinden.

Jammer, waar doe ik het nog voor?

september 17, 2012

De klok tikt……

Filed under: Herfstvaria — Tags: , , , — avddung @ 7:18 pm

………… op 20 september gaat er iets veranderen.

WordPress( mijn gastheer op het wereldwijde web) roept dit tegen me en dat tegen me.

Mijn creditcard nummer is verlopen, heb ik al jaren niet meer, maar so what?

Begin januari hebben ze me een kadootje gegeven, extra ruimte.

En, ik geloof dat mijn kadootje nu op is.

Bijna op is!

Maar vandaag zijn we op de singel.

Er word nog steeds druk gewerkt.

Ik word er ook wel een beetje moe van.

En de herfst zit in de lucht.

september 16, 2012

De cirkel is rond.

Filed under: The art of amazement, de kunst van de verwondering — Tags: , — avddung @ 5:56 pm

Vorige week zondag fotografeerde ik de watergentiaan.

Maandag verongeluktte ik bijna op weg naar het ziekenhuis voor een laatste voorgesprek.

En even daarvoor had ik mezelf gemeen gesneden, in de duim.

En vandaag fotografeer ik weer de watergentiaan, verongeluk weer bijna, en snijd me nogmaals in de duim.

De cirkel is rond.

september 15, 2012

Bijkomen van ziek zijn.

Filed under: Mijn tuin, The art of amazement, de kunst van de verwondering — Tags: — avddung @ 6:34 pm

Ik doe twee stapjes vooruit, daarna val ik weer een stapje terug.

Vanmiddag wandelen we samen met een vriendin over de singel.

Het is goed om toch de neus buiten de deur te steken, ook al voel ik me moe, zwak en misselijk.

In de tuin, daar kan ik me al wel redden, verwonder ik me over reflektie…..

Older Posts »

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.